Ben;
Çok eskilerde bir hayatın gölgesindeydim. Yaşım 14 'tü. Renkler gökkuşağıydı ve ben o renklerin içindeydim. Sonra renklerim yavaş yavaş anlamını yitirmeye başladı. Ne olduğunu anlamamıştım. Bir tek gökyüzündeki derin maviliğim kaldı şimdi. Arada bir beni seyreden gökyüzüne derin derin dalarım.Nerde gökkuşağım diye; sessizliğini gecedeki yıldızlarıyla bana iletir. Ben de ona…
Şimdilerde ne gecenin sessizliği ne de gökkuşağının o güzel renkleri kaldı...Ben ömrümün sonuna kadar beklesemde bir daha gelmeyecekti o güzellikler, o renkler...Artık hayat kararmıştı sanki benim için.Her zaman bir umut vardır diye bekledim ama o umutta kayboldu.
Çok eskilerde bir hayatın gölgesindeydim. Yaşım 14 'tü. Renkler gökkuşağıydı ve ben o renklerin içindeydim. Sonra renklerim yavaş yavaş anlamını yitirmeye başladı. Ne olduğunu anlamamıştım. Bir tek gökyüzündeki derin maviliğim kaldı şimdi. Arada bir beni seyreden gökyüzüne derin derin dalarım.Nerde gökkuşağım diye; sessizliğini gecedeki yıldızlarıyla bana iletir. Ben de ona…
Şimdilerde ne gecenin sessizliği ne de gökkuşağının o güzel renkleri kaldı...Ben ömrümün sonuna kadar beklesemde bir daha gelmeyecekti o güzellikler, o renkler...Artık hayat kararmıştı sanki benim için.Her zaman bir umut vardır diye bekledim ama o umutta kayboldu.
Hayat anlamını yitirince, herşey yalan olunca, ne kaldı geriye sadece karanlık...
From:Yagmurzamani94
1 Comment:
tek kelimeyle super ootesi bir yazi..hosuma gitti..
cheers..
Post a Comment